Writers Club

     هوشنگ امینی، معروف به «هوشنگ ورامینی»، «شبح چاه‌های قنات» و «قاتل کلاه نمدی»، قاتل سریالی و متجاوز ایرانی بود که از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۱، ۶۷ نفر را در شهر ورامین به قتل رساند. او در تعطیلات نوروز ۱۳۴۲ در ورامین شناسایی و دستگیر شد. روش کار او این بود که جوانان را انتخاب می‌کرد، دست‌هایشان را می‌بست و در نهایت سر از تنشان جدا کرده و جسدشان را در چاه می‌انداخت. به همین دلیل به او لقب «شبح چاه‌های قنات» داده بودند. او در ۱۷ فروردین ۱۳۴۲ به قتل‌هایش اعتراف کرد. و همچنین او متهم به قتل ۶۷ کودک و مرد و زن جوان بود. قاتلی که همیشه کلاهی نمدی به سر داشت و سیما و ظاهرش با اعمالش هیچ شباهتی نداشت. او در تعطیلات نوروز ۱۳۴۲ در ورامین شناسایی و دستگیر شد. جنایت‌های هوشنگ با روش خاصی صورت می‌گرفت. او طعمه‌هایش را از بین جوانان انتخاب می‌کرد. بعد از بستن دست‌های آنها و آزار و اذیت شان، قربانیان را به قتل می‌رساند و سرشان را از بدن جدا می‌کرد. او تمام مقتولان را داخل چاه می‌انداخت. به همین دلیل قبل از دستگیری، معروف به شبح چاه‌های قنات شد. هوشنگ، شب قبل از اعدامش با ۲ خبرنگار رادیو ایران مصاحبه‌ای کرد و انگیزه اصلی‌اش را رفتن به راه اصغر قاتل و از بین بردن افراد فاسد جامعه دانست.